Πότε πραγματοποιείται;
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Ποιες είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Ποια διαδικασία ακολουθείται;
Πότε πραγματοποιείται;
Ποιοι είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Ποια διαδικασία ακολουθείται;
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Πόσο αξιόπιστο θεωρείται το Υπερηχογράφημα Αξιολόγησης της Αυχενικής Διαφάνειας στην ανίχνευση του συνδρόμου Down;
Το Υπερηχογράφημα Βιωσιμότητας ή Υπερηχογράφημα Αρχόμενης Κύησης πραγματοποιείται κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της 6ης και της 11ης εβδομάδας της κύησης.
Με το υπερηχογράφημα Βιωσιμότητας μπορεί α) να επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη, β) να ελεγχθεί η φυσιολογική εξέλιξη της εγκυμοσύνης στο ενδομήτριο περιβάλλον και να αποκλεισθεί η εξωμήτρια κύηση, γ) να καθοριστεί ο αριθμός του/των εμβρύου/ων, δ) να επιβεβαιωθεί η παρουσία καρδιακού παλμού και ε) να προσδιοριστούν η ηλικία της κυήσεως και η πιθανή ημερομηνία του τοκετού.
Εφόσον υπάρξει αδικαιολόγητη αιμορραγία ή ασυνήθιστος πόνος στην κοιλιακή χώρα επιβάλλεται η διεξαγωγή του υπερηχογραφήματος βιωσιμότητας.
Επιπροσθέτως, το επιλέγουμε όταν υπάρχει α) ιστορικό πρόωρης αποβολής, β) ιστορικό έκτοπης κύησης, γ) ανησυχία για την ομαλή εξέλιξη εγκυμοσύνης και δ) προκειμένου να προσδιοριστεί η ηλικία της κύησης όταν υπάρχει αβεβαιότητα ως προς την ημερομηνία της τελευταίας έμμηνου ρήσεως ή την ημερομηνία της σύλληψης.
Η υπερηχογραφική αυτή εξέταση μπορεί να γίνει διακοιλιακά (μέσω της κοιλιάς) ή διακολπικά (μέσω του κόλπου). Πρώτη επιλογή είναι να πραγματοποιηθεί διακοιλιακά, όπου απαιτείται να έχετε γεμάτη κύστη.
Αν όμως κάποιο λόγο δεν καταστεί εφικτό να γίνουν όλες οι απαιτούμενες μετρήσεις, τότε επιλέγουμε να συνεχίσουμε διακολπικά. Σε αυτή την περίπτωση η κύστη πρέπει να είναι άδεια. Τόσο η διακοιλιακή, όσο και η διακολπική διαδικασία είναι ακίνδυνες για το έμβρυο και για την μητέρα.
Το Υπερηχογράφημα Αξιολόγησης Αυχενικής Διαφάνειας πραγματοποιείται κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της 11ης και της 14ης εβδομάδας της κύησης
(CRL 45-84mm).
Το υπερηχογράφημα αξιολόγησης της Αυχενικής Διαφάνειας συνιστάται σε όλες τις εγκύους.
Η υπερηχογραφική αυτή εξέταση γίνεται συνήθως διακοιλιακά (μέσω της κοιλιάς), αλλά κατά περίπτωση μπορεί να αξιολογηθεί ότι πρέπει να γίνει διακολπικά (μέσω του κόλπου).
Μέσω του υπερηχογραφήματος αξιολόγησης της Αυχενικής Διαφάνειας είναι δυνατό:
α) να καθοριστεί με απόλυτη ακρίβεια η ηλικία κυήσεως και η πιθανή ημερομηνία τοκετού:
β) να διαγνωστεί εάν η κύηση είναι πολύδυμη:
γ) να διαγνωστούν εγκαίρως τυχόν σοβαρές δομικές ανωμαλίες του εμβρύου
δ) να διαγνωστεί τυχόν παλινδρόμηση της εγκυμοσύνης, η οποία συχνά έχει συμβεί αρκετές εβδομάδες πριν και χωρίς καμία προειδοποίηση
ε) να εκτιμηθεί ο κίνδυνος εμφάνισης προεκλαμψίας και υπολειπόμενης ενδομήτριας ανάπτυξης
ζ) να εκτιμηθεί ο κίνδυνος πρόωρου τοκετού
στ) να αξιολογηθεί για κάθε εγκυμοσύνη ξεχωριστά ο κίνδυνος εμφάνισης του Συνδρόμου Down και άλλων χρωμοσωμικών ανωμαλιών (σύνδρομα Edwards και Patau)
Το εν λόγω υπερηχογράφημα εφ΄όσον γίνεται λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις προαναφερθείσες παραμέτρους έχει ευαισθησία – θετικό ποσοστό ανίχνευσης ( Detection Rate ) για το σύνδρομο Down ~94%. Αυτό πρακτικά σημαίνει οτι μετά το τέλος της υπερηχογραφικής εκτίμησης και την λήψη των αποτελεσμάτων του αίματος από τα 100 έμβρυα που πάσχουν από σύνδρομο Down θα είμαστε σε θέση να ανιχνεύσουμε περίπου τα 95 από αυτά ενώ θα “χάσουμε“ τα 5.
Πότε πραγματοποιείται;
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Ποιοι είναι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται;
Πότε πραγματοποιείται;
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Ποιοι είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Ποια διαδικασία ακολουθείται;
Πότε πραγματοποιείται;
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Ποιοι είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Πότε πραγματοποιείται;
Το Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου γίνεταικατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της 20ης και της 24ης εβδομάδας της κύησης.
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Σκοπός της υπερηχογραφικής αυτής εξέτασης είναι να εξετασθεί λεπτομερώς η ανατομία του εμβρύου. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον εγκέφαλο,στο πρόσωπο, στον θώρακα και τους πνέυμονες, στην καρδιά, στο στομάχι, στο έντερο, στους νεφρούς και την ουροδόχο κύστη, στην σπονδυλική στήλη και τα άκρα.
Πρέπει εντούτοις να γνωρίζετε οτι με αυτό το υπερηχογράφημα ανιχνέυονται πολλές ανατομικές ανωμαλίες του εμβρύου αλλά όχι όλες. Ένα ποσοστό 30% των προβλημάτων διάπλασης του εμβρύου διαγιγνώσκεται μετά την γέννηση του.
Παράλληλα κατά την διάρκεια του εν λόγω υπερηχογραφήματος
α) προσδιορίζεται η θέση και ο βαθμός ωρίμανσης του πλακούντα,
β) αξιολογείται η ποσότητα του αμνιακού υγρού
γ) αξιολογείται η ανάπτυξη του εμβρύου,
δ) υπολογίζεται το ρίσκο για πρόωρο τοκετό μετρώντας διακολπικά το μήκος του τραχήλου της μήτρας. Η εξέταση αυτή συνιστάται σε όλες τις εγκύους, είναι όμως ιδιαίτερα σημαντική για γυναίκες με πολύδυμες κυήσεις, προηγούμενο πρόωρο τοκετό ή αποβολή β΄τριμήνου, ιστορικό χειρουργείων στον τράχηλο (LLETZ, κωνοειδής εκτομή), συγγενείς ανωμαλίες μήτρας και άλλες παθήσεις.
ε) εκτιμάται ο κίνδυνος ανάπτυξης προεκλαμψίας και Ενδομήτριας Καθυστέρησης της Ανάπτυξης ελέγχοντας την ροή του αίματος στα μητριαία αγγεία (μέσω της εξέτασης Doppler)
Ποιοι είναι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Το υπερηχογράφημα β΄ επιπέδου συνιστάται σε όλες τις εγκύους, γιατί αυτό το χρονικό διάστημα της εγκυμοσύνης είναι ιδανικό για να μελετηθεί λεπτομερώς η ανατομία του εμβρύου, λόγω του ότι το έμβρυο έχει πλέον αρκετά μεγάλο μέγεθος.
Επιπλέον, μέσω του υπερηχογραφήματος Β’ Επιπέδου μπορείτε να επιβεβαιώσετε το φύλο του μωρού σας.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται;
Πραγματοποιείται διακοιλιακά και απαιτεί κύστη μέτριας πλήρωσης. Μέρος της εξέτασης αποτελεί και η μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας που γίνεται διακολπικά.
Πότε πραγματοποιείται;
Το Υπερηχογράφημα Μέτρησης Μήκους Τραχήλου πραγματοποιείται συνήθως κατά το ίδιο χρονικό διάστημα που γίνεται και το Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου, δηλαδή μεταξύ της 20ης και της 24ης εβδομάδας της κύησης. Ωστόσο, όταν υπάρχει ιστορικό πρόωρου τοκετού, τότε η εξέταση θα πρέπει γίνεται συστηματικά, ξεκινώντας συνήθως από τη 16η εβδομάδα της κύησης.
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Αφορά στην ακριβή μέτρηση του μήκους του τραχήλου της μήτρας προκειμένου να εκτιμηθεί ο κίνδυνος για πρόωρο τοκετό. Όσο μικρότερο είναι το μήκος του τραχήλου, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα για πρόωρο τοκετό.
Ποιοι είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλες τις εγκύους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο για πρόωρο τοκετό, όπως είναι οι έγκυες, που α) που κυοφορούν πολύδυμες κυήσεις, β) έχουν ιστορικό πρόωρου τοκετού ή αποβολής β΄τριμήνου γ) έχουν διαγνωσθεί με συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας ή δ) έχουν υποβληθεί σε προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στον τράχηλο της μήτρας (LLETZ – κωνοειδής εκτομή). Ανεξάρτητα από το αίτιο, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόωρου τοκετού ο τράχηλος της μήτρας (η έξοδος της μήτρας) αρχίζει να χάνει μήκος σταδιακά αρκετό καιρό πριν από τον τοκετό. Επομένως, από τη στιγμή που η επιστήμη της μαιευτικής – γυναικολογίας μας επιτρέπει να γνωρίζουμε ποιό είναι το φυσιολογικά αναμενόμενο μήκος του τραχήλου σε κάθε τρίμηνο της κύησης, μπορούμε να εντοπίσουμε τις περιπτώσεις στις οποίες ο τράχηλος έχει κοντύνει υπερβολικά, οπότε υπάρχει αυξημένος κίνδυνος πρόωρου τοκετού.
Ποια διαδικασία ακολουθείται;
Τελείται διακολπικά και είναι απόλυτα ασφαλές και για το έμβρυο και για τη μητέρα.
Πότε πραγματοποιείται;
Η Εμβρυική Υπερηχοκαρδιογραφία συνήθως πραγματοποιείται κατά το ίδιο χρονικό διάστημα που γίνεται και το Υπερηχογράφημα Β’ Επιπέδου, δηλαδή μεταξύ της 20ης και της 24ης εβδομάδας της κύησης. Ωστόσο, σε ειδικές περιπτώσεις εφόσον υπάρχει ένδειξη η εξέταση μπορεί να πραγματοποιηθεί και νωρίτερα κατά την διάρκεια του Υπερηχογραφήματος Αξιολόγησης της Αυχενικής Διαφάνειας.
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Πρόκειται για ένα απόλυτα εξειδικευμένο υπερηχογράφημα, μέσω του οποίου γίνεται ανατομικός και λειτουργικός έλεγχος της εμβρυικής καρδίας για την προγεννητική διάγνωση συγγενών καρδιοπαθειών..
Ποιοι είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Οι πιο σημαντικές ενδείξεις για την τέλεση Εμβρυϊκής Υπερηχοκαρδιογραφίας στο α΄τρίμηνο είναι:
Προκειμένου για το β΄τρίμηνο οι κύριες ενδείξεις για την τέλεση της Εμβρυϊκής Υπερηχοκαρδιογραφίας είναι:
Πότε πραγματοποιείται;
Ποιος είναι ο σκοπός του;
Ποιοι είναι οι λόγοι που το καθιστούν απαραίτητο;
Ποια διαδικασία ακολουθείται;
Το Υπερηχογράφημα Ανάπτυξης – Doppler γίνεται συνήθως την 32η εβδομάδα της κύησης και συνιστάται σε όλες τις εγκύους. Μπορεί όμως να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε στιγμή μεταξύ της 24ης και της 40ης εβδομάδας της κύησης εφόσον υπάρχει ένδειξη.
Βασικός σκοπός του υπερηχογραφήματος αυτού είναι να αξιολογηθεί η ανάπτυξη και το καλώς έχειν του εμβρύου.
Συνίσταται σε όλες τις εγκύους περίπου την 32η εβδομάδα της κύησης.
Εντούτοις κατά περίπτωση και ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου για υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου είναι δυνατό να απαιτηθούν περισσότερα υπερηχογραφήματα ανάπτυξης ξεκινώντας συνιθέστερα από την 28η εβδομάδα της κύησης.
Οι σημαντικότεροι από αυτούς είναι
Η υπερηχογραφική αυτή εξέταση γίνεται διακοιλιακά. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητη και η τέλεση του διακολπικού υπερηχογραφήματος (π.χ χαμηλή πρόσφυση πλακούντα προκειμένου να καθοριστεί με ακρίβεια η απόσταση του από το έσω τραχηλικό στόμιο).